De deelnemers helpen om:

• zich vertrouwd te maken met concepten en strategieën voor een globale benadering van personen en hun seksuele gezondheid: theoretische en methodologische richtpunten;
• hun voorstellingen en waarden te bekijken die te maken hebben met seksualiteit;
  de collectieve analyse van de behoeften en moeilijkheden te bevorderen, met alle aanwezige actoren;
• na te denken over de articulatie van verschillende posities en praktijken van de verschillende interveniënten in verband met seksualiteitskwesties;
• te experimenteren met processen en interventiemodaliteiten zoals co-constructie, participatie en betrokkenheid van de doelgroepen, enz.;
• na te denken over de coherentie tussen de inhoud en de modaliteiten van de praktijken;
  hun beroepspraktijken vanop afstand te bekijken, op basis van hun vragen in plaats van op basis van objectieve kennis die enkel wordt doorgegeven door de opleiders;
• kennis te maken met de beroepspraktijken van de andere deelnemers, zich te herbronnen en nieuwe werkpistes uit te werken dankzij uitwisseling.

Elke psycho-medico-sociale hulpverlener die projecten moet ontwikkelen met betrekking tot het seksuele en emotionele leven van zijn doelgroep (jongeren of volwassenen).

4 dagen opleiding om:

• de globale benadering van de verschillende factoren die de seksuele gezondheid beïnvloeden beter af te bakenen;
• elementen te identificeren die een gunstige invloed hebben op het welzijn en de seksuele gezondheid;
• methodologische richtpunten te verwerven om collectieve of communautaire projecten uit te werken, te begeleiden en te evalueren, en om ze te integreren in de praktijken;
• zich te sensibiliseren om een situatie te ontleden en pertinente en coherente doelen te bepalen, en om een participatieve evaluatie te voeren van de projecten;
• na te denken over de institutionele en sociopolitieke uitdagingen waarmee de projecten en praktijken gepaard gaan.

6 maandelijkse workshops om:

• de deelnemers aan te zetten tot een denkoefening op basis van vragen die worden ingegeven door hun beroepspraktijken;

• in hun respectieve instellingen te praten over de evolutie van hun praktijken;

• de uit de opleiding verworven kennis in de praktijk te brengen, met name de concepten van de seksuele gezondheidspromotie, de communautaire diagnose de betrokkenheid en participatie van het publiek;

• de banden met andere actoren op het terrein aan te halen;
  via de praktijk in groep intersectorale ervaringen uit te wisselen en samen actiepistes te zoeken.